Thi Hong Hue Lee

Uit Moordzaken

Ga naar: navigatie, zoeken
Geen afbeelding beschikbaar
Naam slachtoffer   Thi Hong Hue Lee 
Leeftijd  63 jaar 
Datum  28 maart 2011 
Moordplaats  Kamperland 
Status  Opgelost 
Soort misdrijf  Moord 
Straf  4 jaar 


Thi Hong Hue Lee

Op dinsdagochtend 29 maart 2011 wordt omstreeks 08:00 uur een auto aangetroffen op de Banjaardweg te Kamperland. In de auto zit een echtpaar uit Bergen op Zoom. De vrouw, de 63-jarige Thi Hong Hue Lee blijkt te zijn overleden. De man is gewond.


Verdachte

Thi Hong Hue Lee blijkt door een misdrijf om het leven gekomen. Haar dan 64-jarige man wordt aangehouden, hij zit nog steeds vast.


Uitspraak

Rechtbank Middelburg, 25 augustus 2011

Verdachte heeft later bij de politie verklaard dat hij zijn vrouw in hun woning in Bergen op Zoom om het leven heeft gebracht. Verdachte heeft ter zitting verklaard dat hij op 28 maart 2011 aan het eind van de ochtend met zijn vrouw heeft gesproken over de echtscheidingsprocedure die door zijn vrouw was ingezet omdat zij verdachte verdacht van overspel. De vrouw van verdachte beschuldigde hem weer van overspel, wilde niet meer luisteren en liep naar de keuken. Verdachte is haar gevolgd, heeft een mes gepakt uit de keukenlade, dit mes achter zich gehouden en is achter zijn vrouw aan gelopen naar de garage. Toen verdachte het mes pakte had hij de bedoeling om hen beiden dood te maken. Hij zag geen andere optie. Zijn vrouw is vanuit de garage nog naar buiten gelopen, waarna verdachte het mes op het fornuis in de garage heeft gelegd. Verdachte heeft haar terug de garage in geroepen. Toen zijn vrouw de garage weer binnenkwam, heeft verdachte geprobeerd nog eenmaal met haar te praten over de echtscheiding die zij wilde maar hij niet wilde. Zijn vrouw wilde echter niet meer met verdachte praten en in de garage heeft verdachte het mes van het fornuis gepakt en zijn vrouw toen voor de eerste keer gestoken, in haar rug. Zijn vrouw ging door de keukendeur naar binnen. Verdachte heeft haar bij haar rechterhand gepakt en haar naar boven geduwd, de trap op. Zijn vrouw liep moeilijk omdat ze pijn had. Zij gingen naar de slaapkamer en daar heeft verdachte zijn vrouw twee maal met het mes gestoken in haar buik. Op het moment dat verdachte zijn vrouw stak, heeft hij haar op het bed geduwd, met haar hoofd op het hoofdkussen. Vervolgens heeft hij haar nog een keer gestoken tussen haar borsten. Verdachte heeft hard gestoken omdat hij wilde dat ze doodging. Zijn vrouw heeft nog geprobeerd verdachte van zich af te duwen en kwam schreeuwend overeind. Verdachte heeft haar toen op haar keel op het bed gedrukt. Hij heeft dit hard gedaan waardoor er krassen in de nek van zijn vrouw kwamen. Verdachte heeft verklaard dat hij haar tussen haar borsten heeft gestoken, omdat hij niet wilde dat ze pijn zou hebben en wilde dat zij snel dood zou zijn. Verdachte heeft geprobeerd zichzelf met het mes van het leven te beroven. Hij was echter bang dat hij dit vanwege de pijn en het letsel niet zou kunnen voltooien en is daarom gestopt. Verdachte heeft vervolgens een aantal uren naast zijn vrouw op bed liggen huilen. Daarna heeft hij bloed van zijn vrouw opgeruimd en haar schone kleding aangetrokken. Het mes heeft hij eerst in de keukenla gelegd. Later heeft hij het er nog even uitgehaald om het schoon te maken. Ook heeft verdachte documenten, waaronder een testament, op de eettafel klaar gelegd. Het testament heeft hij drie dagen voor het delict geschreven voor het geval hij het probleem met zijn vrouw niet zou kunnen oplossen. Om 20.00 uur die avond is verdachte bij zijn dochter langsgegaan om slaappillen te halen. Rond 20.45 uur was verdachte weer bij zijn woning. Hij heeft het lichaam van zijn vrouw de trap afgedragen en nog neergelegd bij het altaar in zijn woonkamer. Vervolgens heeft hij zijn vrouw op de achterbank van zijn auto gelegd. Omdat zijn vrouw langer was dan de achterbank is bij het sluiten van het portier vermoedelijk het geconstateerde letsel aan haar hoofd ontstaan. Verdachte is omstreeks 22.15 uur naar Zeeland gereden en wilde een eind aan zijn leven maken door het water in te rijden. Verdachte heeft slaapmiddelen ingenomen en het lichaam van zijn vrouw op de passagiersstoel van zijn auto gezet. Omdat verdachte op de plaats die hij in gedachte had het water niet in kon rijden, is hij naar een andere plek gaan rijden. Vanaf dat moment kan hij zich niets meer herinneren. Verdachte heeft voorts verklaard dat hij na de bespreking met zijn vrouw en de twee advocaten op 3 februari 2011 heeft besloten dat hij liever samen met zijn vrouw dood wilde gaan dan dat zij zouden scheiden.

Verdachte erkent dat hij een grote fout heeft gemaakt. Zijn (klein) kinderen hebben een moeder en oma verloren, maar zij moeten evenzeer hun vader en opa missen. Verdachtes enige levensdoel vormt nu het leven voor zijn (klein)kinderen en proberen de schade voor hen te beperken. De rechtbank heeft zich afgevraagd welke strafdoelen in deze strafzaak moeten worden gediend. Zij overweegt dat het straffen van verdachte nu nog enkel de strafdoelen normbevestiging en de generale preventie kan dienen. Speciale preventie als strafdoel acht de rechtbank niet van toepassing. Ook vergelding of leedtoevoeging van overheidswege vallen in het niet bij het leed dat verdachte zichzelf en zijn kinderen heeft bezorgd. Hij en zijn kinderen zullen dat leed nog lang moeten ondergaan. De tien jaren onvoorwaardelijke gevangenisstraf die de officier van justitie heeft geëist, geeft verdachte weinig mogelijkheden om zijn enige verdere levensdoel, het leven voor zijn kinderen om het goede van het gezinsleven in herinnering te houden en te laten terugkeren, vorm te geven. Met een zodanig langdurige gevangenisstraf wordt eenzelfde perspectief aan de kinderen en kleinkinderen ontnomen. Mededogen met de kinderen van verdachte en met verdachte zelf, alsmede het mogelijk maken van de lange weg van toenadering en verwerking, heeft de rechtbank ertoe gebracht de straf aanzienlijk te matigen. Daarbij heeft de rechtbank ook de gevorderde leeftijd van verdachte betrokken alsmede de omstandigheid dat verdachte als enigszins verminderd toerekeningsvatbaar moet worden beschouwd en dat bij verdachte tijdens zijn detentie een tumor in zijn long is geconstateerd waarvoor hij geopereerd moet worden. Zij zal aan verdachte een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van vier jaren opleggen in de verwachting dat daarmede een bijdrage wordt geleverd aan zowel de normbevestiging die de maatschappij eist bij levensdelicten als aan het verdere levensperspectief van verdachte en vooral zijn (klein)kinderen.


De rechtbank veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf van 4 jaar.


Teruggeplaatst van "/Thi_Hong_Hue_Lee"