Uit Moordzaken
| Naam slachtoffer | Marga Langendoen |
| Leeftijd | 46 jaar |
| Datum | 30 juli 2006 |
| Moordplaats | Uden |
| Status | Opgelost |
| Soort misdrijf | Moord |
| Straf | 20 jaar |
Marga Langendoen
De 46-jarige Marga Langendoen uit Uden blijkt op 31 juli 2006 vermist. Haar inwonende zoon treft haar niet thuis. Er wordt aangifte bij de politie gedaan van de vermissing. De politie richt zich al snel op de man van Marga. De twee liggen in scheiding, en de politie vertrouwd zijn verklaringen niet. Zodoende wordt de man nauwlettend in de gaten gehouden.
Op 31 augustus 2006 volgen agenten de echtgenoot, Hans, als hij naar de Belgische Ardennen rijdt. Politieagenten zien hoe hij iets opgraaft, en in de kofferbak van zijn auto plaatst. Omdat agenten vermoeden dat het wel eens om het lichaam van Marga kan gaan, vragen zij de Belgische politie om hulp. Echter voor deze te help kan schieten, rijdt Hans Duitsland in. De duitse politie is snel ter plaatse, en houdt Hans staande. In de achterbak van zijn auto ligt het in ontbinding zijnde lichaam van Marga.
Verdachte
Hans wordt aangehouden. Hij verklaard dat zijn vrouw per ongeluk om het leven is gekomen; Hij schoot per ongeluk met een luchtbuks op haar. Later verklaard hij dat zij niet door de luchtbukskogel om het leven kwam, maar door een afgedwaalde kogel uit een jachtgeweer.
Uitspraak
Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 29 april 2010
Anders dan door de verdediging is gesteld heeft verdachte op grond van wat uit de bewijsmiddelen naar voren komt niet in paniek, maar weloverwogen gehandeld. Dat niet duidelijk is geworden welk motief werkelijk aan het handelen van verdachte ten grondslag heeft gelegen, wordt naar ’s hofs oordeel veroorzaakt doordat verdachte ter zake geen opening van zaken heeft gegeven. Met betrekking tot de tot bewijs gebezigde verklaringen van verdachte merkt het hof nog het navolgende op. Verdachte heeft veel wisselende en zelfs leugenachtige verklaringen, hetgeen ook door de raadsman wordt aangestipt, afgelegd. Het hof heeft zich daarvan rekenschap gegeven bij de selectie en bij de beoordeling van de bruikbaarheid ervan en deze in dat kader bezien in relatie met hetgeen overigens uit de bewijsmiddelen naar voren komt.
Alles overziend is het hof van oordeel dat het door de verdediging gepresenteerde alternatieve scenario niet aannemelijk is geworden en wel voldoende is onderzocht. Er zijn, ook overigens, geen feiten of omstandigheden naar voren gekomen die zouden moeten leiden tot andere oordelen dan hiervoor gegeven.
Bij de bepaling van de op te leggen straf is gelet op de aard en de ernst van de bewezen verklaarde feiten zoals daarvan blijkt uit de daarop gestelde strafmaxima en op de straffen die voor dergelijke feiten plegen te worden opgelegd, op de omstandigheden waaronder het bewezen verklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen.
Naar het oordeel van het hof kan niet worden volstaan met een andere sanctie dan een straf welke onvoorwaardelijke vrijheidsbeneming voor de hierna te vermelden duur met zich brengt.
Het hof rekent verdachte met name de volgende feiten en omstandigheden zwaar aan.
Het hof veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 20 (twintig) jaren.