Uit Moordzaken
| Naam slachtoffer | Lukkien de Haas |
| Leeftijd | 85 jaar |
| Datum | 30 maart 2006 |
| Moordplaats | Stadskanaal |
| Status | Opgelost |
| Soort misdrijf | Moord |
| Straf | 20 jaar |
Lukkien de Haas
De dan 50-jarige Gerritdina K. is al enige tijd bezig haar 85-jarige moeder Lukkien de Haas te vergiftigen met bloedverdunners. Lukkien komt hierdoor in het ziekenhuis terecht. Op 30 maart 2006 komt de vrouw door toediening van de medicijnen te overlijden.
Verdachte
Gerritdina K. probeerde ook haar man te vergiftigen. Hij kwam in het ziekenhuis terecht, maar heeft het overleefd.
Uitspraak
Gerechtshof Leeuwarde, 29 april 2008
Gerritdina K. heeft in de jaren 1994 tot en met 1996 haar moeder, Lukkien de Haas, zeer regelmatig benzodiazepinen (in de volksmond ook wel slaapmiddelen genoemd) toegediend. Dat verdachte dit met grote regelmaat deed, blijkt uit het medisch dossier van Lukkien de Haas. Zo heeft zij bijvoorbeeld tussen november 1994 en oktober 1995 ongeveer 40 keren aanvallen of perioden van verlaagd bewustzijn gehad, die enkele dagen tot een week duurden. Als bijbehorende symptomen kunnen worden genoemd slecht lopen, vergeetachtigheid en vermoeidheid. Het toedienen van de slaapmiddelen aan Lukkien de Haas heeft er toe geleid dat Lukkien de Haas zeer dikwijls is opgenomen in verschillende ziekenhuizen en dat zij vele medische onderzoeken heeft moeten ondergaan.
In het voorjaar van 2006 heeft verdachte vervolgens eerst haar moeder en later haar man een aantal dagen lang het bloedverdunnende middel Marcoumar toegediend. Ten gevolge daarvan is haar moeder overleden. In het geval van haar man heeft tijdig medisch ingrijpen er toe geleid dat hij het ternauwernood heeft overleefd. Wederom geeft verdachte als reden voor haar handelen dat zij rust wilde. Haar moeder wilde ze liever vandaag dan morgen dood hebben. Toen haar moeder in het ziekenhuis werd opgenomen, hoopte verdachte dat zij het niet zou redden, zo heeft zij verklaard.
Als rode draad voor het handelen van verdachte komt naar voren dat verdachte rust wilde. Zij wilde ongestoord haar gang kunnen gaan, niet in de weg gezeten door haar moeder of haar man. Om dat te bereiken ging ze zo ver dat ze hen geneesmiddelen toediende, met de vorenomschreven gevolgen. Door op deze wijze een ultieme vorm van macht uit te oefenen over een ander, compenseerde verdachte de door haar gevoelde machteloosheid, zo verwoorde één van de gedragsdeskundigen ter zitting van 11 april 2008 verdachtes handelswijze. Verdachte heeft aldus, zonder enig respect te tonen voor het leven van haar naasten, haar eigen wensen en verlangens voorop gesteld. Daarbij heeft zij op grove wijze hun vertrouwen diep gekwetst.
Verdachte heeft haar dochters hun oma ontnomen, door wie zij beiden grotendeels waren opgevoed en die hen zeer dierbaar was.
Het hof veroordeelt verdachte tot gevangenisstraf voor de duur van twintig jaren.